کیف چرم

به طور کلی چرم طبیعی کاملا ضد آب نیست و برخورد آب با چرم باعث تیره شدن چرم میشود. اما این مسئله در مورد چرمهای مضنوعی وجود ندارد و کیفهای چرم مصنوعی مقاومت به مراتب بالاتری دربرابر نفوذ آب دارند.

برای ضد آب کردن چرم طبیعی، می توانید از روش های زیر استفاده کنید:
استفاده از محصولات ضد آب: می توانید از اسپری ها و کرم های ضد آب مخصوص چرم استفاده کنید. این محصولات را می توانید از فروشگاه های چرمی یا اینترنت تهیه کنید. قبل از استفاده، لطفاً دستورالعمل های استفاده را به دقت مطالعه کنید.
استفاده از روغن چرم: می توانید از روغن های طبیعی مانند روغن مُرغ، روغن زیتون یا روغن کُدو برای ضد آب کردن چرم استفاده کنید. قبل از استفاده، یک قطره روغن را روی یک قسمت کوچک از چرم تست کنید تا مطمئن شوید که رنگ چرم را تغییر نمی دهد. سپس روغن را به طور یکنواخت روی سطح چرم بمالید و به آرامی آن را وارد چرم کنید. بعد از اینکه روغن خشک شد، می توانید چرم را پاک کنید.
استفاده از مواد طبیعی: برخی از مواد طبیعی مانند موم زنبور عسل یا شمع نیز می توانند به عنوان ضد آب برای چرم استفاده شوند. می توانید مقدار کمی از این مواد را روی سطح چرم بمالید و با استفاده از یک پارچه نرم ، آن را به طور یکنواخت وارد چرم کنید.
در هر صورت، قبل از استفاده از هر روشی، بهتر است تست روی یک قسمت کوچک و پنهانی از چرم انجام دهید تا مطمئن شوید که روش به درستی کار می کند و رنگ چرم را تغییر نمی دهد. همچنین، بهتر است چرم را در مقابل آب و رطوبت حفظ کنید و در صورت لزوم، آن را با یک دستمال نرم خشک کنید.

چرم مصنوعی، یا همان چرم سنتتیک، یک جایگزین مصنوعی برای چرم طبیعی است که از مواد شیمیایی تولید می شود. فرآیند تولید چرم مصنوعی شامل مراحل زیر می باشد:
انتخاب مواد اولیه: برای تولید چرم مصنوعی، از موادی مانند پلی‌یورتان، پلی‌وینیل کلراید (PVC) یا پلی‌استر استفاده می شود. این مواد به صورت خام در دسترس هستند و می توانند به صورت مایع یا پودر برای استفاده در فرآیند تولید چرم مصنوعی تهیه شوند.
تهیه محلول پایه: مواد اولیه انتخاب شده به همراه مواد شیمیایی دیگری مانند حلال ها، رنگ ها و عوامل نرم کننده، در یک محلول پایه ترکیب می شوند. این محلول پایه به عنوان پایه چرم مصنوعی عمل می کند.
پوشش دادن محلول پایه بر روی سطح: محلول پایه روی یک سطح صاف و غیر جاذب، مانند یک رول متخلخل، پوشیده می شود. این محلول پس از پخش شدن روی سطح، به طور طبیعی خشک می شود و یک لایه نازک از چرم مصنوعی را تشکیل می دهد.
پردازش و پیشرفته سازی: پس از خشک شدن لایه اولیه، ممکن است نیاز به پردازش و پیشرفته سازی بیشتری داشته باشد. این شامل عملیاتی مانند رنگ آمیزی، چاپ الگوها، استفاده از روش های حرارتی برای تثبیت و تقویت ساختار چرم مصنوعی است.
پایان دهی و پوشش نهایی: در این مرحله، چرم مصنوعی به منظور بهبود ویژگی های ظاهری و عملکردی، ممکن است پوشش های نهایی مانند پوشش ضد آب، پوشش ضد خش و پوشش ضد لکه روی آن اعمال شود.
در نهایت، چرم مصنوعی آماده استفاده و تولید محصولات مختلف مانند کیف ها، کفش ها، لباس ها و محصولات دیگر می شود.

تشخیص چرم طبیعی از چرم مصنوعی می تواند به کمک تعدادی از روش ها و نشانه ها انجام شود. در ادامه چند روش برای تشخیص چرم طبیعی از چرم مصنوعی آورده شده است:
بو: چرم طبیعی دارای بوی مشخصی است که از روی آن قابل تشخیص است. بوی چرم طبیعی معمولاً ملایم و طبیعی است، در حالی که چرم مصنوعی بوی شیمیایی و مصنوعی تری دارد.
بافت و الگوها: چرم طبیعی دارای بافت و الگوهای طبیعی مانند نقاط و خطوط است که در آن مشاهده می شود. در مقابل، چرم مصنوعی معمولاً بافت یکنواخت و الگوهای مصنوعی دارد.
اندازه و شکل: چرم طبیعی ممکن است ناهمواری ها و علائم طبیعی مانند جمجمه و رگها را نشان دهد. در حالی که چرم مصنوعی معمولاً صاف و بدون ناهمواری های طبیعی است.
جذب آب: چرم طبیعی قابلیت جذب آب را دارد. بنابراین، اگر یک قطره آب را روی سطح چرم قرار دهید، چرم طبیعی آن را جذب می کند. در مقابل، چرم مصنوعی آب را روی سطح خود نگه می دارد.
سوزاندن: اگر یک قسمت کوچکی از چرم را سوزانید، چرم طبیعی بوی چوب سوخته می دهد، در حالی که چرم مصنوعی بوی پلاستیک سوخته می دهد.
توجه داشته باشید که این روش ها تنها راه های نسبی برای تشخیص چرم طبیعی از چرم مصنوعی هستند و برای تشخیص دقیق تر می توانید به تجربه و دانش یک متخصص چرم مراجعه کنید.

در پاسخ به این سوال بایستی مقدار پارچه بری کیف را در نظر بگیریم.به این معنا که باید بدانیم یک طاقه پارچه مورد استفاده در کیف برای چه تعداد کیف لازم است.این تعداد معمولا حدود 200 عدد است. در اکثر کیفها همین عدد از یک طاقه پارچه قابل تولید است.